- θηροφόντης
- θηροφόντης, ὁ (Α)βλ. θηροφόνος.[ΕΤΥΜΟΛ. < θηρ(ο)-* + -φόντης (< θείνω «χτυπώ, φονεύω», πιθ. με επίδραση τού φόνος), πρβλ. ανδρει- φόντης, αυτο-φόντης].
Dictionary of Greek. 2013.
θηροφόντης
Look at other dictionaries:
θηρ(ο)- — (ΑΜ θηρ[ο] ) α συνθετικό λέξεων που δηλώνει ότι το β συνθετικό αναφέρεται ή έχει σχέση με τους θήρες, τα θηρία. ΣΥΝΘ. θηρόθυμος αρχ. θηραγρέτης, θηραγρία, θήραγρος, θηραρχία, θήραρχος, θηρεπωδός, θηρίβορος, θηροβολώ, θηροβόρος, θηρόβοτος,… … Dictionary of Greek
